1c. Gods Bazuin

Het moment zal komen dat de Here Jezus van de hemel neerdaalt om allen die in 2000 jaar in Hem geloofd hebben tot onsterfelijkheid op te wekken of te veranderen. Daarna zal Hij hen brengen in de hemelwoningen van zijn Vader. Hij zal dat doen met een commando, met de stem van een aartsengel en met de bazuin van God. Hoe zal dat klinken?


Het commando spreekt van strijdgewoel. Strijders worden opgeroepen zich gereed te maken of te groeperen. De stem van de aartsengel komt over als een strijdkreet, aangezien de aartsengel Michaël in voortdurend conflict met satan is verwikkeld, onze tegenstander. En ook de bazuin van God is een instrument in de strijd. Het Oude Testament kent enkele teksten waarbij de bazuin wordt geblazen als signaal in de strijd:

IK KAN NIET ZWIJGEN, WANT U, MIJN ZIEL, HOORT BAZUINGESCHAL EN KRIJGSGESCHREEUW.

Letterlijk staat er: bazuingeschal, HET ALARM van oorlog.

Ook in het Nieuwe testament wordt de bazuin gezien als instrument van strijd:

WANT OOK ALS DE BAZUIN EEN ONHERKENBAAR GELUID GEEFT, WIE ZAL ZICH GEREEDMAKEN VOOR DE STRIJD?

Om een indruk te krijgen, HOOR JE HIER HET GELUID VAN EEN RAMSHOORN , die in Israël dienst deed als bazuin.

En HIER krijg je een idee van Gods bazuin en HIER .

De laatste tijd zijn er wereldwijd geluiden aan de lucht te horen die doen denken aan een bazuin. Luister HIER en HIER en HIER en HIER en HIER .

Die zouden uit de RUIMTE kunnen komen. God kan met zijn bazuin gebruik maken van elementen in de schepping (natuurlijke oorzaken) of van buiten de schepping (bovennatuurlijke oorzaken).

Bekend is de geschiedenis van Jericho, waarbij het volk Israël 13 keer in een processie onder bazuingeschal om de stad Jericho liep alvorens de muren vielen en de stad werd ingenomen.

‘En het gebeurde zoals Jozua tot het volk gesproken had. De zeven priesters die de ZEVEN RAMSBAZUINEN droegen, trokken voor het aangezicht van de HEERE uit en bliezen op de bazuinen, en de ark van het verbond van de HEERE kwam achter hen aan. Wie toegerust was voor de strijd, ging voor de priesters uit die de bazuinen bliezen, en de achterhoede kwam achter de ark aan, terwijl men al lopend op de bazuinen blies.’

Bekend is ook de geschiedenis van Gideon, die de 300 man, waarmee hij het leger van Midian versloeg, als volgt toesprak:

‘Als ik op DE BAZUIN blaas, ik en allen die bij mij zijn, dan moet u ook op de bazuin blazen, rondom heel het kamp, en zeggen: Voor de HEERE en voor Gideon!’

De bazuinen waren instrumenteel in het behalen van de overwinning.

Zo is de bazuin van God een teken van de strijd, die gaande is op het moment dat Jezus de zijnen van de aarde komt ophalen. Het is geen strijd tegen ‘vlees en bloed maar tegen de overheden, tegen de machten, TEGEN DE WERELDBEHEERSERS VAN DE DUISTERNIS VAN DIT TIJDPERK , tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten.’

Ten diepste is dit een strijd tussen waarheid en leugen, tussen vrijheid en slavernij, tussen gerechtigheid en wetteloosheid, tussen leven en dood. Deze strijd begon ooit op Sinaï, waar een volk dat honderden jaren in slavernij was geweest in Egypte en gevangen was in de afgoderij en in de leugens van Babylon, de heilige en rechtvaardige wetten van God ontving, die – mits gehoorzaamd – een einde maken aan alle onrecht.

Daarom is de wetgeving op Sinaï, in Arabië, als begin van de strijd van Gods wet tegen de wetteloosheid van de tegenstander, de eerste gelegenheid waarbij in de Bijbel sprake is van een bazuin. HET IS GOD ZELF DIE OP SINAÏ DE BAZUIN BLAAST .

‘En het gebeurde op de derde dag, toen het morgen werd, dat er op de berg donderslagen, bliksemflitsen en een zware wolk waren, en zeer sterk bazuingeschal, zodat al het volk dat in het kamp was, beefde. Mozes leidde het volk uit het kamp, God tegemoet. Zij stonden onder aan de berg. De berg Sinaï was geheel in rook gehuld, omdat de HEERE er in vuur neerdaalde. De rook ervan steeg omhoog als de rook van een oven, en heel de berg beefde hevig. Het bazuingeschal werd gaandeweg zeer sterk. Mozes sprak en God antwoordde hem met een stem.’

Het bazuingeschal was zo hevig dat het volk beefde. Het geluid van de bazuin werd al maar sterker. De berg, waar God zou neerdalen, mochten ze onder geen beding aanraken.

‘Op de derde dag zal de HEERE namelijk voor de ogen van heel het volk neerdalen op de berg Sinaï. U moet voor het volk een grens stellen rondom de berg door te zeggen: WEES OP UW HOEDE DAT U DE BERG NIET BEKLIMT OF OOK MAAR DE VOET ERVAN AANRAAKT . Ieder die de berg aanraakt, zal zeker gedood worden. Toen daalde de HEERE neer op de berg Sinaï, op de top van de berg. De HEERE riep Mozes naar de top van de berg en Mozes klom naar boven.’

Hoe anders is het straks bij de komst van Jezus voor zijn gemeente. Dan zullen de zijnen samen in wolken worden opgenomen, DE HEER TEGEMOET IN DE LUCHT . Dat zal gebeuren onder oorverdovend geschal van Gods bazuin.

Paulus spreekt in zijn tweede brief aan de Korinthiërs ook van deze bazuin. Hij noemt het daar ‘de laatste bazuin’:

‘Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij DE LAATSTE BAZUIN . Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden.’

In 1 Thessalonikers 4 wordt ‘ DE BAZUIN VAN GOD ’ genoemd en in 1 Korinthiërs 15 ‘de laatste bazuin’. Als gesproken wordt van ‘de laatste bazuin’, die ook nog eens een bazuin van God is, dan rijst de vraag hoeveel bazuinen God heeft. Een antwoord daarop wordt mogelijk gevonden in het boek Numeri, over het volk Israël op haar woestijnreis. In het tiende hoofdstuk lezen we dat God het volk Israël de opdracht geeft TWEE ZILVEREN TROMPETTEN te maken uit één stuk zilver. Deze twee trompetten zouden symbool kunnen staan voor het feit dat God twee bazuinen heeft.

God blaast in de geschiedenis twee keer in de bazuin. Veel dingen in de geschiedenis doen zich twee keer voor – zij het met verschillen. Zo was er een eerste Adam en is er een LAATSTE ADAM (eveneens genoemd in 1 Korinthiërs 15). Zo was er een oud verbond met Israël en bestaat er een NIEUW VERBOND met de Gemeente. Zo had God EEN VROUW in het Oude Testament (Israël) en heeft de Messias EEN BRUID heeft in het Nieuwe Testament (de Gemeente). Zo bestaat er een aards Jeruzalem is en zal er straks een HEMELS JERUZALEM uit de hemel zal neerdalen. Zo verging de oude wereld van Noach door water en zal de huidige wereld vergaan DOOR VUUR . Zo gebruikte Petrus de sleutels van het koninkrijk der hemelen twee keer gebruikt, één keer voor de SAMARITANEN en één keer voor alle NIET-JODEN .

Zoals Gods wereldgeschiedenis dubbele gebeurtenissen kent, zo kende ook het leven van zijn Zoon, Jezus, op aarde spiegelbeeldige voorvallen: twee tempelreinigingen, twee wonderbare spijzigingen, twee wonderbare visvangsten, twee stormen, enzovoorts. De twee zilveren trompetten die uit één stuk zijn gemaakt, passen goed in dit beeld. Deze trompetten dienden VIER DOELEN : (1) Het samenroepen van de vergadering, (2) het signaal om op te trekken, (3) het in herinnering brengen van het volk bij de HERE in geval van oorlog en (4) het signaal voor de feestdagen en voor de eerste dagen van de maanden.

Elk van deze betekenissen was van toepassing bij de eerste maal dat God de bazuin blies op de berg Sinaï. Dat was voor het verzamelen van het volk om ze te brengen onder één wet, om ze vervolgens op basis van die wet te laten optrekken en te laten handelen en tot slot om met die wet te strijden tegen de geestelijke machten van de duisternis in de wereld. Helaas gebeurde in de eeuwen die volgden precies het omgekeerde. Het volk liet na door toepassing van de wet een baken van licht te zijn. Het werd door de duisternis van afgoderij en wetteloosheid van omringende volken omsloten totdat het daarin volledig ten onderging in de wegvoering naar Babel.

De tweede en laatste keer dat God de bazuin blaast, is ter gelegenheid van Jezus’ komst om al de zijnen vanaf de aarde samen te roepen in de hemel, de ‘ VERGADERING TOT HEM ’. Daarnaast heeft de laatste bazuin van God te maken met het volk Israël. Immers, het ophalen van alle gelovigen van de afgelopen 2000 jaar markeert een nieuwe periode in Israëls geschiedenis, DE LAATSTE JAARWEEK VAN DANIËL . Dat zal een periode van grote strijd zijn, de ‘ TIJD VAN JACOBS BENAUWDHEID ’. Gods bazuin zal klinken aan de vooravond van die periode en geeft aan dat het volk Israël als belangrijk instrument van God zal optrekken in die laatste zeven jaar en bij God in gedachtenis wordt gehouden.

De hemelse vergadering door Jezus van al de zijnen is de afsluiting van het tijdperk van de gemeente en de start van een nieuw tijdperk voor Israël. Dit grootse gebeuren wordt symbolisch weergegeven in het feest van de bazuin van LEVITICUS 23 . In dat hoofdstuk worden de 7 Joodse feesten genoemd en elk van die feesten houdt verband met het handelen van de Messias. De vier eerste feesten hebben hun vervulling gevonden in de eerste komst van Jezus. Het eerste feest, Pascha, staat voor het lijden en sterven van de Messias, het Lam van God, dat werd geslacht voor de zonden van allen die in Hem geloven. Het tweede feest, ongezuurde broden, staat voor de begrafenis van de Messias en zijn verblijf in de dood, het loon voor de zonde, om alle zonde uit te delgen. Het derde feest, de eersteling, staat voor de opstanding van de Messias. Het vierde feest, het wekenfeest of Pinksteren, staat voor de uitstorting van de Heilige Geest door de Messias.

De drie laatste feesten zullen in de toekomst worden vervuld bij de tweede komst van Jezus. Het eerste daarvan, feest vijf, is het FEEST VAN DE BAZUIN , waarbij op de eerste dag van de zevende Joodse maand, de bazuin werd geblazen. Typerend is dat in de grondtekst GEEN ENKEL INSTRUMENT wordt genoemd, geen SJOFAR (ramshoorn) en geen TROMPET en ook geen ‘ JOVAL ’ (ander woord voor hoorn of trompet). Alleen het woord ‘alarm’ of ‘blazen’. Dat stemt overeen met de werkelijkheid waarvan dit feest een type is: dat het God zelf is die de bazuin zal blazen op dat grote moment van de vergadering van alle gelovigen in de hemel, ‘onze vergadering tot Hem’.

De eerste dag van de zevende maand van het godsdienstig jaar komt overeen met de eerste dag van de eerste maand van het burgerlijk jaar, ROSJ HASJANA . Zoals de bazuin van het feest Rosj Hasjana de eerste dag van een nieuw burgerlijk Israëlitisch jaar inluidt, zo markeert de bazuin van God het begin van een nieuw tijdperk voor het volk Israël. Israëlieten die niet geloven in Jezus en niet meegaan met de opname van de gemeente in de hemel, zullen wereldwijd wel dit enorm indrukwekkende en vreeswekkende hemelse bazuingeschal noemen, dat net zoals bij de eerste bazuin van God op Sinaï zeer indringend zal zijn en steeds sterker zal aanzwellen. Zij zullen op basis hiervan gaan zoeken naar de God van hun voorvaderen. Veel beter dan dat, is te behoren bij de gelovigen die deel hebben aan de opname.

DAAROM, ZOALS DE HEILIGE GEEST ZEGT: HEDEN, INDIEN U ZIJN STEM HOORT, VERHARD DAN UW HART NIET…

‘Want u bent niet tot een tastbare berg genaderd en tot een brandend vuur, tot donkerheid, duisternis en stormwind, TOT BAZUINGESCHAL en het geluid van woorden. En wat zij zagen was zo verschrikkelijk, dat Mozes zei: Ik ben zeer bevreesd en sta te beven. Maar u bent genaderd tot de berg Sion en tot de stad van de levende God … en tot de Middelaar van het nieuwe verbond, Jezus…’

Opname

Ik kom weer en zal u tot mij nemen

1D. Opstanding

1E. Verandering

1F. Wolken

1G. Harpazo

1H. Verfilming