jezus

Hij die was en die is en die komt

Wie is Jezus? Het is de centrale vraag. De cruciale vraag. De allesbepalende vraag. De vraag waar ieder mens als eerste een antwoord op moet vinden. Is Hij degene die Hij beweerde te zijn? Is Hij de oorsprong, de drager en de bestemming van het heelal? Of is Hij een bedrieger? In het eerste geval zou ieder mens Hem direct moeten omarmen. In het tweede geval zou zijn aanhang met wortel en tak uitgeroeid moeten worden. Hij beweerde namelijk het eeuwige leven te zijn, de eeuwige ‘Ik Ben’, de enige weg tot God.

Vreemd genoeg zijn er slechts weinigen die een van beide conclusies trekken. Met kerst gedenkt men wereldwijd de geboorte van het kerstkind, dat vanuit de hemel tot ons neerdaalde. Maar vanaf Januari is alles weer bij het oude. Weet men dan niet welke pretenties het kerstkind had als volwassene?

Is Hij God, geopenbaard in het vlees, gestorven om onze zonden en opgewekt om onze rechtvaardiging? Dan zou ieder mens in zijn armen moeten vluchten om te ontsnappen aan het eeuwig oordeel. Dat dit oordeel zeer reëel is, blijkt dan uit het enorme offer dat Hij Zelf bracht om ons daaruit te redden. Kennelijk was het nodig, anders had Hij die bijna onmogelijke weg niet hoeven gaan.

Is hij echter slechts een misleider, dan zijn miljoenen in deze wereld op het verkeerde spoor en verdoen zij hun tijd en hun energie en slepen zij anderen mee in hun bedrog. Dan zou de misleiding voor eens en voor altijd moeten worden aangetoond.

Velen stellen een tussenweg voor als ontsnapping tussen deze twee uitersten: Jezus was, net als veel andere wijzen, een groot leraar en we kunnen veel van Hem leren: niet bezorgd te zijn voor morgen, de vijand liefhebben, de ander behandelen zoals we zelf behandeld willen worden, enzovoorts. Maar was dat zijn bedoeling? De wereld met wijze woorden het juiste pad te wijzen?

Ongetwijfeld heeft Hij de wereld de kans gegeven het goede pad te kiezen. Maar de wereld wilde niet. ‘ Hij was in de wereld en de wereld heeft Hem niet gekend. Hij kwam tot het zijne en de zijnen hebben Hem niet aangenomen. ’ Uitgerekend degenen die in hun schriften alle informatie hadden over zijn komst, de Joden, hebben Hem verworpen en door middel van kruisiging laten terechtstellen.

Daarom gaat de boodschap van Jezus veel verder dan alleen ‘het juiste pad voor de wereld’. Als de woorden van Jezus enige wijsheid in zich bergen - en dat onderschrijft iedereen die deze woorden kent - dan toonde Jezus overtuigend aan dat de wereld verloren is. Het kruis waartoe de wereld Hem veroordeelde betekent dat de wereld zèlf is geoordeeld en dat geen mens in staat is ‘de goede weg’ te volgen.

Maar de daad van de mensheid, waaruit de totale verlorenheid van die mensheid onomstotelijk bleek, is – zo luidt de boodschap – door Hem aangegrepen om diezelfde mensheid te behouden, althans, de mensen die op Hem hun vertrouwen stellen. En dat laatste is de kern.

De boodschap van een onverbeterlijk slechte wereld en een Schepper die tot haar neerdaalde om haar te redden is uniek voor het christendom. Jezus is de kern van die boodschap.

Jezus vergeleek Zichzelf met ‘ de steen die de bouwlieden hadden verworpen ’ en die ‘geworden was tot een hoeksteen’. De verworpen Jezus beweert de basis te zijn van iets totaal nieuws, dat God al tweeduizend jaar bezig is te bouwen en waar iedereen die Hem gelooft deel van is.

Is het niet van groot belang te ontdekken of Jezus en zijn boodschap waarheid zijn of leugen?