en alle ogen zullen Hem zien
5. Vredesverdrag
- 21 april 2021 -
- aangevuld 26 mei 2021 -
'En hij zal het verbond voor velen zwaar maken, een week lang...'
Enige tijd na de opname van de gemeente zal de toekomstige Westerse leider een vredesverdrag sluiten met de toekomstige leider van Israël. De Bijbel besteed bijzonder veel aandacht aan deze beide personen. Voor miljarden mensen is het in de toekomst van levensbelang ze te herkennen, te ontmaskeren en hun gezag af te wijzen. Deze herkenning vanuit Gods Woord geeft mensen in de toekomst de kracht om weerstand te bieden aan de misleiding. Voor hen die nu in Jezus geloven, is deze herkenning niet relevant. Zij zullen immers in de opname van de aarde weggenomen zijn en zij verblijven gedurende de eindtijd in de hemel. Maar voor hen die deze site ná de opname mogelijk bezoeken, is het belangrijk om de sleutelfiguren van de eindtijd goed te duiden en uit elkaar te houden. Wat zijn de partijen van het vredesverdrag? Hoe lang zal de vrede, die beloofd wordt, stand houden en hoe lang duurt het verdrag? Wat staat er centraal in dit verdrag? Wat lezen we in de Bijbel over dit verdrag? Wat is de relatie tussen dit verdrag en de gebeurtenissen die worden beschreven in het boek Openbaring?
De sleutelfiguren van het centrale vredesverdrag of ‘verbond’ uit de eindtijd zijn elders op deze site al beschreven. Het zijn de toekomstige leider van de Westerse wereld, die zich zal ontpoppen als keizer van het herstelde Romeinse rijk en de toekomstige leider van Israël. De sleutelfiguren van het centrale verbond in de eindtijd worden beiden met verschillende namen aangeduid:
Toekomstige leider Romeinse rijk Toekomstige leider Israël
Beest uit de zee Beest uit de aarde
Scharlakenrood beest uit de afgrond De valse profeet
Beest met de dodelijke wond ‘De Koning’
Vorst die komen gaat (‘hij’) De wetteloze
Kleine hoorn De zoon van het verderf
De achtste (kop) De tegenstander
Hij die komt in zijn eigen naam
De dwaze herder
De antichrist
De ruiter op het witte paard
Belangrijk is te begrijpen waarom de leider van de verenigde wereld het ‘beest uit de zee’ wordt genoemd en de leider van Israël ‘beest uit de aarde’. Waarom wordt hier überhaupt gesproken van ‘beesten’ en niet van ‘mensen’ of ‘koningen’? Om met dat laatste te beginnen: dat is de manier waarop deze personen zichzelf hebben gekwalificeerd. Heeft de wereld in de 19e eeuw, naar aanleiding van een werk van een zekere Charles Darwin, niet besloten afstammeling te zijn van een aapachtige en afkomstig te zijn uit het dierenrijk? Is er met de acceptatie van de evolutietheorie als basis voor het algemeen geldende Westerse wereldbeeld geen einde gemaakt aan het principiële verschil tussen mens en dier? En is het niet merkwaardig dat de Bijbel daar aan het begin van onze jaartelling al een voorschot op nam, door de exponenten van de tegenwoordige tijd als ‘beesten’ te bestempelen? Ja, getuigt deze kwalificatie in het boek Openbaring niet van goddelijke humor? Met de fantasierijke ideeën over zijn oorsprong heeft de mens zichzelf gedegradeerd tot beest.
Maar daarnaast gedragen deze personen zich ook beestachtig, door een militaristische en technocratische tirannie die zij over de mensheid uitrollen, waarbij het recht van de sterkste prevaleert en alle zwakken, met name in sociaaleconomisch opzicht, naar de rand van de samenleving worden weggedrukt. En wie zijn de sterksten? Dat zijn degenen die zich aanpassen aan het systeem, degenen die de orders van bovenaf opvolgen en zonder het stellen van vragen naar beneden doorgeven. ‘Survival of the fittest’, overleving van de best aangepasten. Dat evolutionisme gemakkelijk leidt tot autoritaire systemen en zelfs eugenetica, of in ieder geval samen met autoritaire dictaturen en eugenetica een loot is aan dezelfde ‘humanistische’ stam, is in de geschiedenis al meermalen gebleken.
Maar het predicaat ‘beesten’ betreft niet in de eerste plaats het horizontale vlak van de intermenselijke relaties. Deze betiteling heeft vooral te maken met de houding van deze personen tegenover de Schepper. In tegenstelling tot de dieren is de mens geschapen voor een relatie met God, zijn Schepper. Maar net als de dieren, hebben veel Westerse mensen geen omgang met hun Schepper. Alle banden met God zijn doorgesneden en de mens staat in het leven alsof hij zelf God is. Het effect van het eten van de boom van kennis van goed en kwaad, ‘als je van deze boom eet zul je aan God gelijk zijn, kennende goed en kwaad’, dreunt nog steeds door in de houding van de mensheid tegenover God en dat maakt hem niet tot een God maar tot een beest. Hij is gelijk de beesten, die vergaan.
De reden waarom de toekomstige leider van de verenigde wereld ‘beest uit de zee’ wordt genoemd is eenvoudig omdat ‘de zee’ in de bijbel een beeld is van de natiën van de wereld. Openbaring 17:15 ‘En hij zei tegen mij: De wateren die u gezien hebt, waaraan de hoer zit, zijn volken, menigten, naties en talen.’ Jesaja 17:12 ‘Wee, het rumoer van vele volken, ze razen als het razen van de zee; en wee, het gedruis van natiën, zij maken een gedruis als het bruisen van geweldige wateren.’
De reden waarom de toekomstige leider van Israël ‘beest uit de aarde’ wordt genoemd, is omdat Israël in de Bijbel wordt gezien als ‘het droge’, dat door God apart is gezet van de natiën van de wereld, voor het voortbrengen van vrucht, net zoals de aarde in Genesis 1 gescheiden werd van de samenvloeiende wateren in de ‘zee’ en geboomte en vrucht kon gaan voortbrengen. In enkele profetische boeken wordt Israël ‘de aarde’ genoemd of nauw verbonden met 'de aarde'. Zie: Jesaja 19:24, 24:13, 29:4, 51:23, 53:2, Maleachi 4:6.
Een term die veel wordt gebruikt om de sleutelfiguren van de eindtijd aan te duiden is de term ‘Antichrist’. Velen zien in de ‘Antichrist’ het beest uit de zee, de toekomstige leider van de verenigde wereld. Deze uitleggers houden het belangrijke onderscheid 'leider van de wereld versus leider van Israël' niet of nauwelijks voor ogen. Er zijn diverse redenen om aan te nemen dat de Antichrist gelijkgesteld moet worden aan het beest uit de aarde, de toekomstige valse leider van Israël. Allereerst is het orthodox Israël, dat uitkijkt naar de Messias, de Christus, de Gezalfde. De Westerse wereld zal niet de Christus maar de keizer van een hersteld Romeins rijk aannemen. De Heer Jezus is door de Joden voor de rechterstoel van Pilatus verloochend met de woorden ‘wij hebben geen koning dan de keizer’. Voor de Joden moet de Christus nog steeds komen. Tegen de Joden van zijn tijd zij Jezus: 'Een ander zal komen in zijn eigen naam en die zult u aannemen'. De antichrist, als valse Christus, heeft daarom te maken met Israël, niet met Rome.
Ten tweede zal de Antichrist, die alleen wordt genoemd in de brieven van de apostel Johannes, volgens deze brieven iemand zijn die (1) loochent dat Jezus de Christus is, (2) de Vader en de Zoon loochent en (3) loochent dat Jezus in het vlees gekomen is. Dat past bij het hoofdkenmerk van het beest uit de aarde, de toekomstige leider van Israël: het misleiden van de wereld van de ware God naar de vreemde god, terwijl het hoofdkenmerk van het beest uit de zee, de leider van Rome is: het lasteren van de ware God.
Ten derde past wat Johannes schrijft over de antichrist ook goed bij de omschrijving die van ‘de koning’ wordt gegeven in het elfde hoofdstuk van Daniël en die omschrijving hoort weer bij de toekomstige leider van het volk Israël. In Daniël 11 wordt gesproken van ‘de koning’, die op geen enkele God acht zal geven, behalve op de ‘god der vestingen’, een aanduiding voor de Romeinse god, Jupiter, die gelijk is aan de Griekse god Zeus, die vertegenwoordigd zal worden door de keizer, het beest uit de zee en waarmee de toekomstige leider van Israël zal samenwerken. Daniël 11 combineert de brieven van Johannes (de loochening van de Christus, de Vader en de Zoon) en de Openbaring van Johannes (het eerbewijs aan Rome). Daniël 11 is het gedeelte geweest, waar Paulus zijn beschrijving van de wetteloze in 2 Thessalonicenzen 2 aan heeft ontleend. Ook Paulus spreekt daar over de antichrist. De aansluiting tussen Daniël 11:36-39 en deze gedeelten uit het Nieuwe Testament als volgt:
Die koning zal handelen naar eigen goeddunken – Op.13:13 En het doet grote tekenen, zodat het zelfs vuur uit de hemel laat neerkomen op de aarde, voor de ogen van de mensen.
Hij zal zich verheffen en zich groot maken boven elke god – 2 Th.2:4 zich verheft boven al wat God genoemd of als God vereerd wordt
Hij zal tegen de God der goden wonderlijke dingen spreken – 1 Jh.2:22 Loochent de Vader en de Zoon
Hij zal voorspoedig zijn tot de gramschap voltrokken is – Op.6:2 Hij had een boog en ging uit overwinnend en om te overwinnen
En hij zal niet letten op de goden van zijn vaderen - 1 Jh.2:22 Loochent de Vader en de Zoon
en ook niet op het verlangen van de vrouwen (het verlangen van Joodse vrouwen was om moeder te worden van de Messias) – 1 Jh.4:3 Loochent dat Jezus Christus in het vlees gekomen is
Hij zal op geen enkele god letten, maar zichzelf boven alles groot maken – 2 Th.2:4 zich verheft boven al wat God genoemd of als God vereerd wordt
En hij zal de god van de vestingen in zijn standplaats eren – Op.13:12 En het oefent al de macht van het eerste beest voor zijn ogen uit, en het maakt dat de aarde en zij die er wonen het eerste beest aanbidden, waarvan de dodelijke wond genezen was.
Hij zal namelijk de god die zijn vaderen niet gekend hebben, eren met goud, met zilver, met edelgesteente en met kostbaarheden – 2 Th.2:9 wiens komst overeenkomstig de werking van de satan is, met allerlei kracht, tekenen en wonderen van de leugen; Op 13:14 En het zegt tegen hen die op de aarde wonen, dat zij een beeld moeten maken voor het beest dat de wond van het zwaard had en weer levend werd.
Hij zal versterkte vestingen maken samen met die vreemde god (Versterkte versterkingen, dubbel, net als 'Heilige der heiligen' = de tempel - De tempel zal misbruikt worden voor de god die controle en oorlog centraal stelt in plaats van heiligheid en gerechtigheid) – 2 Th.2:4 zodat hij als God in de tempel van God gaat zitten en zichzelf als God voordoet.
Voor hen die hij zal kennen, zal hij de eer laten toenemen en hen laten heersen over velen en hij zal het land uitdelen als beloning - Op.13:17 …en het maakt dat niemand kan kopen of verkopen, behalve hij die dat merkteken heeft
In de afgelopen 2000 jaar zijn al heel wat wereldleiders uitgemaakt voor antichrist. Een hele belangrijke was de Romeinse keizer, Nero. Hij had mogelijk het beest uit de zee kunnen zijn maar niet de antichrist, het beest uit de aarde. Maar ook als beest uit de zee komt Nero niet in aanmerking want dat zal aanvankelijk een coregent zijn met tien wereldleiders om ze daarna te overvleugelen en de absolute macht naar zich toe te trekken. Ook verschillende Amerikaanse presidenten, die voor antichrist zijn versleten, voldeden niet aan de omschrijvingen in Openbaring. Zij zijn niet veel meer dan stromannen van een veel grotere macht achter de schermen, in de vorm van geheime genootschappen en de oude puissant rijke en machtige Joodse en Italiaanse families.
De Paus, het officiële hoofd van de Rooms Katholieke Kerk, is eveneens eeuwenlang uitgemaakt voor antichrist. Voor de Paus geldt min of meer hetzelfde als voor Nero – hij zou eerder figureren als beest uit de zee. Echter, de Paus heeft, als hoofd van de Rooms Katholieke Kerk, een hele andere positie in de Bijbelse profetieën. Hij maakt deel uit van de grote hoer die, terwijl het beest, het Romeinse wereldrijk, is opgegaan in de natiën van Europa, de berijder van het beest is en al zo’n 1.500 jaar de macht van het beest overneemt, zolang het ‘onder water’ verblijft. Zo wordt ons het Europa en de wereld van het laatste anderhalve millenium geschetst in Openbaring 17. Dat ‘beest onder water’, zijn de genoemde occulte genootschappen en geheime machtsfamilies, die hun macht achter de schermen uitoefenen. Zij hebben door hun eeuwenlange manipulatie van het geldwezen en sentimenten in de samenleving de volledige economische macht in de wereld in handen gekregen. Het wachten is op het moment dat het beest boven water komt en veranderd in 'het beest uit de zee'.
Een andere kwalificatie voor de antichrist is de ruiter op het witte paard. Deze beschrijving uit Openbaring 6:2 wordt door veel uitleggers anders geïnterpreteerd en niet als de antichrist. Allereerst zijn er die beweren dat het bij de ruiter op het witte paard van Openbaring 6 gaat om Jezus Christus of ‘het evangelie van het koninkrijk’. Echter, om Jezus Christus kan het niet gaan want Hij is het Lam van Openbaring 5, dat het waard is de zegels van het boek te verbreken. Bij het eerste zegel dat door het Lam wordt verbroken, komt de ruiter op het witte paard naar voren. Daarna opent het Lam nog zes andere zegels. Het Lam is in de hemel en niet tegelijkertijd op aarde. Pas in Openbaring 19 zien we het Lam in de gedaante van een (tweede) ruiter op een wit paard om de legers, die zich op aarde tegen Hem verzameld hebben, te verslaan. Ook dat paard is wit maar er zijn aanzienlijke verschillen.
De ruiter op het witte paard van Openbaring 6 is ook niet gelijk te stellen aan de verspreiding van het evangelie van het koninkrijk. Dat laatste zal weliswaar plaatsvinden in de laatste zeven jaren maar het beeld van een ruiter op een paard is daar vreemd aan. Het beeld van paarden en ruiters is gerelateerd aan de uitoefening van militaire macht. De Bijbel noemt paarden voor het eerst wanneer Jozef zijn maatregelen neemt in Egypte. Jaren later zet Farao paarden in voor de strijd tegen het volk Israël. Maar 'het paard en zijn ruiter' worden in zee geworpen. Militaire macht is bepaald niet de macht die God gebruikt voor de verspreiding van het evangelie, al dacht de Katholieke Kerk daar in het verleden anders over. Ook een religie als de Islam dient met geweld te worden verspreid, waarbij iedereen onderdanig moet worden aan de voorgeschreven godsdienst. Het evangelie van God is en blijft echter altijd een zaak van vrije wil en van een keuze van het hart. ‘Niet door kracht, noch door geweld maar door mijn Geest zegt de HEERE van de legermachten.’
Het zijn niet paardenbenen maar voeten van vreugdeboden die het evangelie van het koninkrijk zullen brengen.
Deze voeten komen pas een hoofdstuk later, in Openbaring 7, naar voren. Het zijn de voeten van de 144.000 verzegelden, 12.000 uit elke stam van Israël. Door hun getuigenis zal een grote menigte, die niemand tellen kan, uit alle naties, stammen, volken en talen tot bekering komen.
Als de militaire macht van het witte paard niet de Here Jezus of het evangelie voorstelt, maar er wel sterk op lijkt, dan kan het slechts gaan om een macht die zich voordoet als de Christus. Wikipedia slaat hier de spijker op de kop. Het is de antichrist, de valse Messias, de dwaze herder van Israël, het beest uit de aarde. Hierboven zagen we al dat de antichrist en de toekomstige leider van de natie Israël een en dezelfde persoon is.
Toch zijn er uitleggers die beweren dat het gaat om die andere sleutelfiguur van de eindtijd, namelijk de Westerse wereldleider, de keizer van het herstelde Romeinse rijk , het beest uit de zee. Die zal volgens Openbaring 13 immers ook voorspoedig zijn. Het probleem met deze uitleg is dat het beest uit de zee pas in de laatste halve jaarweek zijn absolute macht ontvangt om alles aan zich te onderwerpen, dat is pas vanaf Openbaring 11. Zie vers 7 van dat hoofdstuk. Dit 'beest uit de afgrond', is hetzelfde beest als het 'beest uit de zee'. Dat blijkt weer uit Openbaring 17:8. Zie ook deze pagina. Als we ervan uitgaan dat het boek Openbaring chronologisch geordend is, en dat zal blijken uit pagina's die nog volgen, dan is het moment van de ruiter op het witte paard bij het allereerste zegel enkele jaren te vroeg voor de start van de totalitaire heerschappij van het beest uit de zee.
Het is het mogelijk dat het beest uit de zee wordt voorgesteld door de ruiter op het witte paard bij het eerste zegel maar zich dan nog niet in zijn uiteindelijke karakter openbaart. In plaats daarvan doet hij zich voor als een rechtvaardige ‘democratische’ macht – vandaar het witte paard. Gedurende de eerste halve jaarweek is nog sprake van een verbond van tien clusters van staten, de tien hoorns van Openbaring 17, die elk vertegenwoordigd worden door een leider en die gezamenlijk voorgezeten worden door degene die later zal optreden als ‘het beest uit de zee’. Het beest is dan nog onder de heerschappij van ‘de hoer’, de afvallige Kerk en het doet zich nog vroom en mooi voor.
De attributen van de ruiter op het witte paard duiden echter meer op identificatie met het beest uit de aarde, de leider van Israël. De ‘boog’, Gr: ‘toxon’, waarmee de ruiter is uitgerust, is afgeleid van het woord ‘tiktō’, dat ‘voortbrengen’ betekent (van een kind of van fruit). Het Griekse woord 'Toxon' komt in het hele Nieuwe Testament alleen hier voor. De boog brengt als het ware ‘pijlen’ voort. Het woord ‘tiktō komt verder in Openbaring alleen nog voor in hoofdstuk 12, waar we de vrouw zien die de mannelijke Zoon voortbrengt. Dit beeld staat voor Israël, dat de Messias voortbrengt. De ruiter op het witte paard is de valse Messias, de antichrist.
Het gebruik van een boog als wapen maar zonder dat sprake is van pijlen, duidt op psychologische oorlogsvoering. Het wapen dat wordt getoond is geen reëel gevaar maar is desondanks bijzonder effectief in het bereiken van de gestelde doelen. Het feitelijke wapen is angst. Zijn we daar al niet sinds de Tweede Wereldoorlog getuige van? Denk aan de Koude Oorlog, de War on ‘Terror’, Klimaatverandering en sinds kort een Virus. Deze strategie zal in de toekomst voortgezet worden, hetzij door de leider van het Westen, hetzij door de leider van Israël, hetzij door beiden.
Er is nog een tweede reden om toch vooral te denken aan de leider van Israël, namelijk de ‘kroon’, Gr: ‘stephanos’ werd hem gegeven. Men zou daarbij kunnen denken aan ‘Corona’, het virus waarmee de wereld nu al een jaar lang in de greep wordt gehouden. Echter, deze psychologische oorlogsvoering tegen de bevolking pas veel beter bij de ‘boog’ van het zaaien van angst, waarmee de ruiter op het witte paard is uitgerust. Men zou kunnen denken aan de cirkelvormige planning van het World Economic Forum, dat ook de vorm van een corona of krans heeft. Echter, dit is meer het type uitleg waarbij de krant of het internet de Bijbel verklaart, terwijl we ons hier op het standpunt stellen dat het de Bijbel zelf is die de Bijbel moet verklaren.
We moeten dan in de Bijbel op zoek naar wat bedoeld zou kunnen worden met deze ‘stephanos’. De eerste vier maal (Mt, Mk en Jh 2x) komen we het woord tegen als doornenkroon, die Jezus van het spottende cohort Romeinse legioensoldaten op het hoofd gedrukt kreeg. Daarna volgen in de brieven de verschillende onvergankelijke kronen (van gerechtigheid, van het leven en van de heerlijkheid) die bestemd zijn voor de gelovigen die voldoen aan de genoemde eigenschappen. Echter, tot twee maal toe geeft de kroon voor Paulus de gelovigen zelf aan, die hij met het evangelie mocht bedienen. Deze gedachte, dat mensen een kroon vormen, komen we ook al tegen in het Oude Testament: 'Kleinkinderen zijn de kroon van de ouderen' en van Jeruzalem wordt gezegd: 'U zult een sierlijke kroon zijn in de hand van de HEERE en een koninklijke tulband in de hand van uw God.'
Kijken we naar Openbaring, dan komen we de kroon van het leven in de eerste hoofdstukken tegen (2 en 3), opnieuw bestemd voor de gelovigen uit de gemeente die overwinnen. Maar in Openbaring 12 komen we de kroon van twaalf sterren tegen die door de vrouw wordt gedragen, de twaalf stammen van Israël. Die twaalf stammen waren in hun doortocht door de woestijn in vier groepen van drie gelegerd rond de tabernakel en vormden zo een krans rondom het heiligdom. Dat is uiteindelijk ook de situatie met de gemeente van God in deze tijd. In het hemelse tafereel van Openbaring 4 worden vierentwintig oudsten met kronen gezien rondom de troon van God. De gemeenteleden zijn – samen met de gelovigen van het Oude Testament – zelf de kroon, zoals Paulus al aangaf. Trekken we dit beeld door, dan zou het bij de kroon van de ruiter op het witte paard kunnen gaan om een succesvolle actie om Israël en alle naties die ervoor nodig zijn, te bewegen om zich achter de bouw van het heiligdom in Jeruzalem te scharen. De kroon is de kring van natiën van de aarde, die met Israël achter het herstel van de tempel en de Joodse eredienst staan. De natiën die zich samen ergens achter scharen zijn al vaker voorgesteld als een krans. Die van de EU zelfs als een krans van 12 sterren (waarbij het getal 12 niet staat voor het aantal staten maar voor 'perfectie', 'totaliteit').
De kroon is dan identiek aan het nog te sluiten verbond. Dit verbond is een overeenkomst tussen Israël en de wereldmachten met de belofte van een terugkeer van de Joodse eredienst in een herbouwde tempel als middelpunt. De Joden zelf noemen de nog te herbouwen tempel ‘de kroon van de wereld’. De herbouw van de tempel is iets waar de Joden al vele jaren naar uitkijken en wat nog niet van start kan gaan omdat eerst de Messias moet komen. Het is immers de Messias die de tempel zal bouwen. In deze uitleg kan de ruiter op het witte paard alleen de antichrist zijn, de toekomstige leider van Israël, het beest uit de aarde, de wetteloze uit 2 Thessalonicenzen 2, die pas geopenbaard kan worden als ‘hij’ of ‘het’ is weggenomen. Deze ‘hij’ of ‘het’ is de Heilige Geest in de gemeente, die met de opname van de gemeente opnieuw zijn woonplaats in de hemel zal hebben. Zie argument 6 op deze pagina. Pas na de opname van de gemeente kan de antichrist zich openbaren, kan het verbond worden gesloten en kan de herbouw van de tempel van start gaan. Pas als de vierentwintig oudsten op tronen in de hemel gezeten zijn, zal het Lam de boekrol nemen uit de hand van Hem die op de troon zit en het eerste zegel verbreken, dat de weg vrijmaakt voor de ruiter op het witte paard.
Dat een verbondssluiting samen kan gaan met een kroning (of een zalving, tot Messias) blijkt uit de geschiedenis van David. We lezen over zijn beginnend koningschap het volgende:
1 Kronieken 11:3 'Zo kwamen alle oudsten van Israël bij de koning in Hebron. En David sloot met hen in Hebron een verbond voor het aangezicht van de HEERE, en zij zalfden David tot koning over Israël overeenkomstig het woord van de HEERE door de dienst van Samuel.’
Ook in het verband met de zalving van de jonge koning Joas, wordt gesproken van een verbond. Het zou kunnen dat dit verbond meteen de positie van de antichrist bekrachtigt. Het is geen gemakkelijke taak om de natiën van de wereld in overeenstemming te krijgen over de herbouw van een tempel op de plaats die de orthodoxe Joden daarvoor hebben gereserveerd, namelijk de ‘haram al-sharif’, de tempelberg. Daarvoor is zeer veel diplomatie nodig. De man die dit in de internationale gemeenschap voor elkaar weet te krijgen geniet meteen het vertrouwen van de Joodse bevolking en moet wel de ‘beloofde Messias’ zijn.
Twee Bijbelgedeelten uit Daniël tonen de onderhandelingskracht van deze antichrist, waarmee hij zaken voor elkaar krijgt, die nog niemand eerder waren gelukt. Het eerste daarvan zagen we hierboven, Daniël 11:36-39, dat ‘de koning’ zou doen wat hem goed dunkt, zichzelf groot zou maken en voorspoedig zou zijn.
In Daniël 8:23-25 lezen we van iemand met een listig diplomatiek karakter: ‘Aan het einde van hun koningschap, wanneer de afvalligen de maat hebben volgemaakt, zal er een meedogenloze koning opstaan, bedreven in slinkse streken. Zijn kracht zal groot worden, maar niet door eigen kracht. Op wonderlijke wijze zal hij verderf aanrichten, het zal hem gelukken, hij zal het doen. Machtigen zal hij te gronde richten, ook het heilige volk. Door zijn sluwheid zal hij het bedrog onder zijn hand doen slagen. Hij zal zich in zijn hart verheffen. In hun zorgeloze rust zal hij velen te gronde richten. Ja, tegen de Vorst der vorsten zal hij opstaan, maar zonder mensenhand zal hij gebroken worden.’
Het achtste hoofdstuk van Daniël begint over de profetie van de Ram en de Bok, waarbij de Bok (Griekenland) de Ram (Perzië) te gronde richt en vervolgens een koning voortbrengt, die de offerdienst in de Joodse tempel doet staken en vervangt door de aanbidding van de Griekse God Zeus. Dat is gebeurt door Antiochus Epiphanes in 168 voor Christus. In de eindtijd zal het echter niet een vreemde (Griekse) overheerser zijn maar de leider van Israël zelf, die het volk op een dergelijke manier laat zondigen. Het aanrichten van verderf en het te gronde richten van heilige volk heeft te maken met deze afgoderij die uiteindelijk uit het verbond tussen Israël en de wereldleider voortkomt en de verwoesting die daar weer op volgt. Dit verbond wordt op meerdere plaatsen in de Bijbel genoemd. De belangrijkste daarvan is Daniël 9:27:
‘Hij zal voor velen het verbond versterken, één week lang. Halverwege de week zal Hij slachtoffer en graanoffer doen ophouden. Over de gruwelijke vleugel zal een verwoester zijn, zelfs tot aan de voleinding, die, vast besloten, uitgegoten zal worden over de verwoeste.’
De ‘Hij’ in dit vers is overigens niet de antichrist. Kijken we naar het voorgaande vers, Daniël 9:26, dan lezen we daar van degene naar wie deze ‘Hij’ in vers 27 terug verwijst: ‘Een volk van een vorst, die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten.’ (De Statenvertaling is hier erg onbetrouwbaar, met twee keer de vermelding ‘volk’, terwijl de term ‘volk’ in de Hebreeuwse grondtekst helemaal niet voorkomt, alleen de term ‘vorst’ of ‘prins’). Het volk dat in het jaar 70 na Christus stad en heiligdom te gronde richtte was het volk van de Romeinen. De vorst is daarom een Romeinse vorst. Hier wordt het verbond bezien vanuit het gezichtspunt van ‘het beest uit de zee’. Die zal daarom voorafgaand aan de laatste jaarweek ook al in beeld zijn. Anders kan hij geen verbond sluiten met Israël. Alleen heeft hij dan nog niet het karakter van ‘het beest uit de zee’. Dat karakter krijgt hij pas halverwege de laatste jaarweek. Die transformatie tot ‘beest uit de zee’ is de reden dat hij halverwege de week (na drie en een half jaar) slachtoffer en graanoffer zal doen ophouden. Die transformatie is de reden waarom halverwege de week ‘een gruwelijke vleugel, die verwoesting brengt’, kortweg ‘de gruwel der verwoesting’ zal worden geïnstalleerd, een centrale gebeurtenis in de eindtijd, waarvoor ook de Heer Jezus waarschuwt in de Olijfbergrede.
De sluiting van een verbond tussen de verenigde wereld en Israël, zal het startsein zijn voor de laatste fase in de wereldgeschiedenis die loopt tot aan de zichtbare terugkeer van Jezus met de wolken van de hemel. Deze fase zal zeven jaar duren. Het is de laatste jaarweek van Daniëls 70 jaarweken. Vanaf de sluiting van dit verbond begint Gods profetische klok, die na de kruisiging van Christus circa tweeduizend jaar heeft stilgestaan, weer te tikken.
De eerste helft van deze jaarweek, een periode van drie en een half jaar, zullen de orthodoxe Israëlieten op grond van het gesloten verbond vrij de God van Israël kunnen dienen in de tempel, zoals ze tot aan het jaar 70 na Christus circa 1500 jaar hebben gedaan. De Joodse offerdienst werd sinds het jaar 70 gestaakt doordat de Romeinse legioenen Jeruzalem met de grond gelijk maakten en de Joden over het rijk verstrooid werden.
De tweede helft van deze jaarweek, eveneens een periode van drie en een half jaar, zal in de tempel een afgoderij worden geïnstalleerd, met de Romeinse keizer als afgod (het beest uit de zee). Deze keizercultus zal door de leider van Israël (het beest uit de aarde) wereldwijd worden opgelegd.
Na drie en een half jaar zal de keizercultus het optreden van een verwoester uitlokken, die Jeruzalem, het centrum van afgoderij, binnenvalt en een enorme slachting veroorzaakt. Dat is de reden waarom sprake is van een ‘gruwel, die verwoesting brengt’. We lezen over de verwoesting, die het verbond brengt, in Jesaja 28, waar we het verbond tegenkomen vanuit het gezichtspunt van de Joodse leiders:
Jesaja 28:14 ‘Daarom, hoor het woord van de HEERE, u, spotters, u, heersers over dit volk dat in Jeruzalem is! Omdat u zegt: Wij hebben een verbond gesloten met de dood, en met het rijk van de dood zijn wij een verdrag aangegaan, wanneer de alles wegspoelende gesel voorbijtrekt, komt hij niet bij ons, want van de leugen hebben wij ons toevluchtsoord gemaakt en in het bedrog hebben wij ons verborgen…. Dan zal uw verbond met de dood tenietgedaan worden, uw verdrag met het rijk van de dood zal geen stand houden. Trekt de alles wegspoelende gesel voorbij, dan zult u door hem afgeranseld worden. Zo dikwijls als hij voorbijtrekt, zal hij u grijpen; ja, ochtend na ochtend zal hij voorbijtrekken, bij dag en bij nacht. Het zal gebeuren dat het begrijpen van het bericht slechts beroering teweeg zal brengen.’
Uit dit gedeelte blijkt dat de leiders van Israël zich veilig wanen en menen dat het verbond bescherming zal brengen. Dat is begrijpelijk omdat het verbond wordt gesloten met ‘het beest uit de zee’, waarvan wordt gezegd: ‘Wie is aan dit beest gelijk? Wie kan er oorlog tegen voeren?’ Uiteindelijk komen ze bedrogen uit, wanneer Israël en met name Jeruzalem onder de voet worden gelopen. Er zijn vele profetieën die op deze eindstrijd betrekking hebben. We komen er op latere pagina’s nog uitgebreid op terug.
Van belang is de uiteindelijke (zoveelste) van verwoesting niet gelijk te stellen aan de ruiter op het rode paard van Openbaring 6. Dat gaat over een wereldwijde oorlog, niet over de verwoesting van Jeruzalem. De opening van het eerste zegel door het Lam, brengt de wereld de ruiter op het witte paard. De uitleg die we hier volgen is dat de kroon, die deze ruiter ontvangt een vredesverbond voorstelt dat wordt gesloten rond de herbouw van de Joodse tempel. De opening van het tweede zegel roept de ruiter op het rode paard naar voren. Daarvan wordt het volgende gezegd:
Openbaring 6:4 'En een ander paard, dat rood was, trok uit, en aan hem die erop zat, werd macht gegeven de vrede van de aarde weg te nemen, en te maken dat men elkaar zou afslachten. En hem werd een groot zwaard gegeven.'
De vrede die de ruiter op het witte paard met zijn tempelverbond brengt is van korte duur. Dat zou te maken kunnen hebben met de beschrijving die van hem wordt gegeven. Nadat hij de kroon heeft ontvangen gaat hij uit 'overwinnend en om te overwinnen'. Dat tekent een zekere inhaligheid. Deze persoon wil maar door blijven gaan met overwinnen en weet van geen ophouden. Daar kan alleen maar onenigheid en strijd uit voortkomen en dat gebeurt dan ook. Het kenmerk van de 'apocalytische ruiters' onder de eerste vier zegels is dat ze logisch op elkaar volgen. Iemand die alleen maar wil overwinnen (witte paard) veroorzaakt oorlog (rode paard), waar weer honger uit voortkomt (zwarte paard), wat weer leidt tot lage weerstand en chaos met als gevolg en ziekte en wilde dieren en vele doden (vale paard).
De ruiters volgen logisch op elkaar maar worden nochtans naar voren geroepen door de vier dieren van de troon van God op de verbreking van de zegels door het Lam. De hemel heeft de regie. Dat de ruiter op het rode paard direct volgt op de ruiter op het witte paard, betekent dat de vrede, die voortkomt uit het tempelverbond van korte duur is. Paulus schrijft daarover in 1 Thessalonicenzen 5, wat direct volgt op het gedeelte met de opname van de gemeente:
'Maar wat de tijden en de gelegenheden betreft, broeders, is het voor u niet nodig dat men u schrijft. Want u weet zelf heel goed dat de dag van de Heere komt als een dief in de nacht. Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid, dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, zoals de barensweeën een zwangere vrouw, en zij zullen het beslist niet ontvluchten.'
Maar dit betekent niet dat de verwoesting van Jeruzalem kort na de verbondssluiting al zou plaatsvinden. De eerste helf van de jaarweek zal immers geofferd worden in de herbouwde tempel en pas halverwege de laatste jaarweek vindt de 'gruwel van verwoesting plaats'. De oorlog die losbarst bij het rode paard is niet die waarbij Jeruzalem wordt vernietigd. Het is een meer algemene wereldoorlog waarin vele landen betrokken zijn en waarbij Jeruzalem wordt gespaard. Pas aan het eind of zelfs na de 7 jaar zal Jeruzalem opnieuw worden ingenomen. Op de apocalyptische ruiters komen we in latere pagina's nog terug.
Terugkerend naar de uiteindelijke gevolgen van het tempelverbond voor Jeruzalem, het zal voor de tweede keer in 2000 jaar zijn dat een onheilige alliantie tussen de leiding van Israël en de leiding van Rome uiteindelijk de verwoesting van Jeruzalem bewerkstelligt. De eerste keer vonden Jeruzalem en Rome elkaar in de veroordeling van de Ware Christus, die door zijn volk niet werd herkend en werd verworpen. ‘Wij hebben geen koning dan de keizer’, klonk het uit de monden van de Joodse leiders voor de rechterstoel van Pilatus. En sinds de veroordeling van Jezus boterde het weer tussen Pilatus, de stadhouder van Rome en Herodes, de koning der Joden. Bij de tweede keer dat beide machten een alliantie aangaan zal het gaan om de acceptatie van de valse Christus en de valse god. De Joodse leiding zal dan zover gaan te zeggen: ‘wij hebben geen god dan de keizer’. Is een volkomen vernietiging door God niet het minste wat deze Joodse leiding verdient?
Een belangrijke vraag is hoe dichtbij we momenteel staan bij de sluiting van een verbond tussen Israël en de natiën van de wereld, dat tevens de aftrap is voor de herbouw van de tempel. Er zijn diverse tekenen die erop wijzen, dat de laatste jaarweek van Daniël, die van start gaat met een vredesverdrag tussen Israël en de wereldleiding, niet ver meer is. Het gaat daarbij om de volgende tekenen:
De globalistische tendensen om te komen tot een wereldregering
Het bestaan van een natie Israël, die een steeds sterkere positie inneemt in de wereld
De machtstoename van de bankiers van Joodse en Italiaanse komaf, over de laatste 200 jaar
De uitgebreide plannen voor de bouw van een tempel onder Orthodoxe Joden
De toenemende Messiasverwachting onder Orthodoxe Joden
De toenadering vanuit de Soenitische Moslimwereld
1. De globalistische tendensen om te komen tot een wereldregering
Een verdrag tussen een wereldleider en Israël veronderstelt een min of meer centrale wereldleiding. Ontwikkelingen in de vorige eeuw hebben geleid tot een eenwording in de wereld, die zijn weerga in de geschiedenis niet kent. Nooit eerder waren alle continenten van de wereld in een gemeenschappelijke organisatie als de Verenigde Naties (VN) aan elkaar verbonden. Daar is achter de schermen zeer hard aan gewerkt.
Er was een communistische revolutie en twee wereldoorlogen voor nodig om het zover te brengen dat het overgrote deel van de wereld voldoende doordrongen is geraakt van het belang van supranationale organen. Occulte krachten achter de schermen, die in nieuwsberichten hetzij worden genegeerd, hetzij worden afgedaan als ‘complottheorieën’, hebben daar een enorm aandeel in gehad. Betrokkenen zijn: geheime organisaties, vaak aangeduid als 'Illuminati', het vaticaan, de Federal Reserve (reeds in WO1), internationale bankiers, of liever 'Banksters', met name de Rothschilds maar ook Wall-street en de grootvader van JW Bush (zij financierden zelfs Hitler), het Rode Kruis en IBM.Het complot is satanisch en principieel gericht tegen God en zijn Christus en daarmee tegen de mens in zijn verbinding tot God. De verbinding tussen mens en zijn Schepper moet wereldwijd worden vernietigd. Maar uiteindelijk is de wereld in Gods hand. Hij weeft alle menselijk besluitvorming van de groten en de kleinen der aarde ineen tot een stroom van gebeurtenissen waarin Hij toewerkt naar zijn einddoel. Dat einddoel heeft Hij 2000 jaar en veel langer geleden al duidelijk omschreven: de glorieuze overwinning en regering van zijn Christus, nadat de wereld eerst in een totale opstand tegen God was gekomen.
Sinds het uitbreken van de Coronacrisis is komen vast te staan hoe machtig supranationale organisaties zijn geworden in relatie tot de nationale regeringen, met name de VN. Wereldwijd werd op last van de WHO, een onderafdeling van de VN, aangedrongen op zeer verregaande maatregelen waarbij grondrechten van burgers werden overruled door gezondheidsregels. Deze macht van de WHO is in 2005 vastgelegd en in 2007 bindend verklaard. Een en ander had te maken met een veel ruimere definitie van ‘pandemie’, waarin naast de ernst van een ziekte ook de mate van verspreiding een rol speelt. Dat gebeurde in 2009, vlak voor de 'uitbraak' van de Mexicaanse griep.
Hoewel de situatie van alle griepvirussen tezamen niet verschilt van die in voorgaande decennia - de griep is grotendeels verdwenen - worden door regeringen de meest draconische maatregelen aan de bevolking opgelegd, waarbij op geen enkele manier rekening wordt gehouden met de invloed op de burgerrechten, de economie en de sociaalpsychologische situatie van het volk. Dat ook de rechterlijke macht, de volksvertegenwoordiging en de gezamenlijke media niets ondernemen om de macht die door middel van regeringen op het volk wordt uitgeoefend in te dammen, is zeer zorgelijk. Het geeft aan dat de scheiding der machten - de trias politica - aan het weg eroderen is of reeds is weg geërodeerd. Het lijkt er sterk op dat alle machten centraal worden aangestuurd en dat supranationale organisaties die gelinkt zijn aan de VN daarbij de dienst uit maken. De duurzame ontwikkelingsdoelen van de VN, waarin gezondheid en klimaat een sleutelrol spelen, worden door regeringen min of meer gehoorzaam nagestreefd.
De VN, die jarenlang een tandeloze tijger leek en in het handhaven van vrede weinig tot niets voor elkaar kreeg, gezien de belangentegenstellingen en het voortdurende oplaaien van nieuwe conflicten, blijkt op het gebied van gezondheid en klimaat ineens enorm veel macht naar zich toegetrokken te hebben. Daarmee is de VN een opmaat voor een wereldregering. Uiteraard is het grote geld altijd op de achtergrond aanwezig.
2. Het bestaan van een natie Israël, die een steeds sterkere positie inneemt in de wereld
De natie Israël heeft een zeer wonderlijke geschiedenis achter de rug. Tot twee maal toe zijn de nazaten van Juda en Benjamin en Israëlieten van de overige tien stammen die zich aan hen verbonden, verdreven uit het land dat God hun voorvaderen had gegeven. De eerste ballingschap vond plaats onder de Babylonische vorst Nebukadnezar en duurde 70 jaar, zoals was aangekondigd. De tweede ballingschap vond plaats onder de Romeinse keizer Vespasianus, onder aanvoering van generaal Titus en duurde 1922 jaar. De eerste ballingschap was het gevolg van ongehoorzaamheid aan de wet die God had gegeven en afgoderij. De vraag wat de oorzaak was van de tweede ballingschap brengt Joden in verlegenheid. Er is maar één oorzaak aan te geven: de verwerping van hun God, hun Messias, die gekomen was om hen te verlossen maar die zij niet herkenden en die de meerderheid van het Joodse volk nog steeds niet wil erkennen. Hun Messias, Jezus Christus, heeft zijn volk nadrukkelijk gewaarschuwd maar ook hoop gegeven, toen Hij tot hen zei:
‘Jeruzalem, Jeruzalem, u die de profeten doodt en stenigt wie naar u toe gezonden zijn! Hoe vaak heb Ik uw kinderen bijeen willen brengen, op de wijze waarop een hen haar kuikens bijeenbrengt onder haar vleugels; maar u hebt niet gewild! Zie, uw huis wordt als een woestenij voor u achtergelaten. Want Ik zeg u: U zult Mij van nu af aan niet zien, totdat u zegt: Gezegend is Hij Die komt in de Naam van de Heere!’
Er staat een ‘totdat’ boven Jeruzalem geschreven. En dat ‘totdat’ is nog steeds niet aangebroken. Eenmaal zullen zij Hem erkennen, die zij zo lange tijd daarvoor verwierpen. Dan zullen zij Hem opnieuw zien. Ze zullen Hem zien komen met de wolken van de hemel.
Weliswaar is de staat Israël in 1948 opgericht en sindsdien vormt Israël een factor in het Midden Oosten en in de wereld waar rekening mee moet worden gehouden. Echter, Hij is nog niet aan hen verschenen en Israël zegt nog niet: ‘Gezegend Hij die komt in de naam van de Heere’. Hierboven zagen we dat de staat Israël nog door een zeer diep dal moet, voordat het herstel zal komen, het dal van de zeventigste jaarweek van Daniel, dat begint met een verbond tussen de leider van Israël en een wereldleider.
Sinds 1948 is de politieke, militaire en economische macht van Israël enorm gegroeid. Het huidige Israël telt slechts zo’n 8 miljoen inwoners maar behoort in veel opzichten bij de top 20 of top 30 landen in de wereld. Gedacht kan worden aan de algemene index van menselijk welbevinden, de HDMI-index, ontwikkeling van AI (artificial intelligence), investeringen in Research & Development, groei van Startups, wapenexport, Militaire en politie-opleidingen, wetenschappelijk onderzoek, internet. Uit diverse gebeurtenissen blijkt de enorme invloed die Israël heeft in de wereld. Dat blijkt uit incidenten als die rond de ‘USS Liberty’, waarbij de Israëlische luchtmacht tijdens de zesdaagse oorlog van 1967 een regelrechte aanval uitoefende op een ongewapend Amerikaans marineschip. Deze eenzijdige vijandige actie werd door de Amerikaanse overheid op alle mogelijke manieren afgedekt en dat duurt nog steeds voort. Israël heeft een enorm overwicht op de Amerikaanse autoriteiten. En dat geldt niet alleen voor LB Johnson, die president was in 1967, of voor DJ Trump, die de Amerikaanse Ambassade liet verplaatsen van Tel Aviv naar Jeruzalem. Het geldt ook voor de zogenaamde anti-Joodse Obamaregering, die via de NSA gegevens over de Amerikaanse bevolking aan Israël overhandigde. En ook Biden, die minder amicaal is naar Jeruzalem, houdt de ambassade in Jeruzalem. Ronduit schokkend zijn de overtuigende bewijzen van Israëlische betrokkenheid bij de gebeurtenissen van 9/11, iets dat mainstream en de laatste jaren ook op social media zwaar wordt gecensureerd. Van recenter datum is het ontfutselen van Irans geheime nucleaire informatie.
Het gaat er hierbij niet om een waardeoordeel te vellen over Israëlische uitoefening van macht. Het grote spel der dingen wordt nooit gespeeld door landen maar door een aantal lagen daarboven, waar de Jezuïten een belangrijk deel van uitmaken, een machtspositie waar ze zich de afgelopen 500 jaar in hebben gemanouvreerd. Geheime genootschappen en machtige Romeinse families oefenen in samenspel met de machtige Roomse Kerk achter de schermen hun invloed uit. Zij doen dat door middel van organisaties die verbonden zijn aan landen, zodat het lijkt alsof landen bepalend zijn. Echter, kennelijk hebben deze spelers van hoog spel een zeer vast voet aan de grond in Israël, via de vrijmetselarij. Dat kan te maken hebben met het feit dat de ontstaansgeschiedenis van Israël is doorweven van gebeurtenissen die alleen begrepen kunnen worden vanuit een onzichtbare machtige hand, die soms even zichtbaar wordt, zoals tijdens de eerste wereldoorlog met de ‘Balfour declaration’ en tijdens de tweede wereldoorlog in de ‘Transfer agreement’. Het Zionisme is al vanaf de 19e eeuw een kracht in de wereld die grote mogendheden heeft bewogen tot beslissingen die gezamenlijk hebben geleid tot de oprichting en de uitbreiding van de staat Israël. De ‘Davidsster’ van de vlag heeft meer te maken met de machten achter de schermen dan met het volk Israël. Het symbool van Israël is nooit een ster geweest maar een kandelaar. Het orthodoxe Jodendom heeft nooit iets van het Zionisme moeten hebben en het is hen uiteindelijk door de grote hand achter de wereldgeschiedenis opgedrongen.
Dat betekent niet dat de God van Israël hier volledig buiten zou staan. De God van Israël staat nergens buiten en stuurt alle dingen naar de voleinding. Hij neemt daarbij alle menselijke besluitvorming mee. Dat geldt voor alle landen, ook voor Israël. Dit verborgen godsbestuur is zeer indirect van karakter en het vereist een aparte pagina er dieper op in te gaan. De tijd van Gods directe bemoeienis met zijn volk is nog niet aangebroken. Het is nog de tijd van de gemeente uit de volken, waarvan Israël er één is. Na de opname van de gemeente, knoopt God weer aan bij Israël en zal Hij weer directe bemoeienis hebben met zijn volk. Dat Israël al 73 jaar lang terug is in het beloofde land en van grote invloed is in de wereld, geeft aan hoe dichtbij die periode van directe bemoeienis is gekomen.
3. De machtstoename van de bankiers van Joodse en Italiaanse komaf, over de laatste 200 jaar
De vredesdeal wordt gesloten tussen een Romeinse wereldleider en Israël. In de pagina over de tien koningen wordt gewezen op dertien machtige Italiaanse of oude Romeinse families, die samen tien machtsblokken vormen in de wereld. Deze families zijn zeer kapitaalkrachtig. Zij beheren zeer oud geld, het vermogen van het oude Rome en dat is meegegroeid met de tentakels van het rijk. Vreemd genoeg zijn er ook zeer machtige en kapitaalkrachtige Joodse families in de wereld. En hun macht is de laatste 200 jaar niet alleen enorm toegenomen maar wordt daarnaast ook angstvallig verborgen gehouden. Dat gebeurt onder andere door een zeer gelaagde structuur van beleggingsmaatschappijen, waarbij Blackrock en Vanguard in de onzichtbare achtergrond de dienst uitmaken. De houders van Vanguard zijn strikt geheim. Dat betekent dat het grote publiek er geen flauw benul van heeft wie de feitelijke machthebbers zijn en wie de agenda bepaalt voor wat er gebeurt en wanneer. Het publiek denkt dat men in een democratie leeft met vrije verkiezingen en invloed van de burger. De onzichtbaarheid van de machthebbers maakt hun macht des te groter.
Het zijn de media, die het publiek zouden moeten informeren, die de feitelijke machtsverdeling in de wereld voor iedereen verborgen houden. De wereldburgers van de 21e eeuw leven in een volstrekte fantasiewereld die door de media wordt gecreëerd. Zolang burgers in deze fantasiewereld, de 'voorgeschreven werkelijkheid', blijven geloven, is de macht van degenen die het wereldprogramma bepalen, ontzagwekkend groot. Niet alleen hebben ze eindeloos veel vermogen tot hun beschikking, ook ontmoeten ze weinig weerstand tegen hun plannen van de kant van het grote publiek omdat dit zich door hun media om de tuin laat leiden. De grote verhalen van de 21e eeuw waar burgers massaal in geloven zijn 'terrorisme', 'klimaatverandering door toedoen van de burgers' en onlangs is daarbij gekomen de 'corona pandemie'. Het zijn stuk voor stuk klinkklare leugens die door de media worden rondgebazuind. Deze leugens zijn bedoeld om aan argeloze burgers het juiste gedrag te ontlokken, namelijk: (1) het toestaan van meer controle door en minder privacy ten opzichte van de overheid, (2) het accepteren van hogere energieprijzen en -belasting en van een verwoesting van het landschap met foeilelijke zonnepanelen en windturbines en (3) het accepteren van zoveel testen en injecties als de overheid denkt dat nodig is voor de volksgezondheid. Tussen dit alles door wordt ook het 5-G-netwerk nog wereldwijd uitgerold, waarvan de invloed op de volksgezondheid door de overheid in samenwerking met de big-tech-internetgiganten voortdurend wordt gebagatelliseerd, terwijl er zeer verontrustende rapporten liggen. Deze ontwikkelingen komen allemaal voort uit de enorme onzichtbare macht van de Joodse en Italiaanse families.
Als we Forbes mogen geloven zijn Jeff Bezos, Elon Musk, Bernard Arnault en Bill Gates de rijksten op aarde. En het vermogen van de Joodse Rothschild bankiersfamilie zou - volgens een niet werkende link van Nucheckt - sinds het begin van de 20e eeuw geslonken zijn van ca 500.000 miljard dollar naar ongeveer 4,2 miljard dollar. Allemaal vanwege de tweede wereldoorlog, die gericht was tegen de Joodse bankiers en vanwege onvruchtbaarheid in de familie. De check-sites en de zoekmachines doen allemaal hun stinkende best om de stortvloed aan informatie over de Rothschilds, die een jaar of 12 geleden nog gemakkelijk toegankelijk was, tegen te spreken en te verbergen. Vele sites namen het verhaal over van de verwarring tussen het Engelse trillion en het Nederlandse triljoen, waardoor website 'gewoon-nieuws' in 2013 volgens 'Nucheckt' drie nullen te veel achter het vermogen van de puissant rijke familie zette. 500.000 miljard dollar komt overeen met het engelse 500 trillion of met het Nederlandse 500 biljoen en NIET met het Nederlandse triljoen. Het Nederlandse triljoen is trouwens niet duizend maar een miljoen keer zoveel. Dat zijn geen drie maar zes nullen te veel. 'Nucheckt' en afgeleide sites kunnen kennelijk evenmin met grote getallen omgaan. Het is niet ondenkbaar dat ‘gewoon-nieuws’ de fout expres heeft gemaakt zodat flink wat fact-checking sites er lekker tegenin kunnen gaan en voor iedereen duidelijk in het licht kunnen stellen tot welk een armetierig burgerlijk niveau die pechvolgels van een Rothschilds zijn afgezakt: tot slechts ongeveer 1 honderd duizendste van wat ze honderd jaar geleden hadden – arme stumperds. Elk jaar zijn ze er dan met hun kapitaal circa 11% op achteruit gegaan. Hier nog een lijst met de tien rijkste families, met de Rothschilds op plek 2. Echter, ook deze site weet niet met getallen om te gaan want waar alle andere families honderden miljarden hebben, hebben de Rothschilds samen niet meer dan een schamele 250 miljoen! Het heeft er alle schijn van dat hier met het vermogen van de Rothschilds is geknoeid. Ga er maar van uit dat niet de Saoedi's maar de Rothschilds de rijksten zijn en dat het vermogen van de Saoedi's een fractie is van dat van de Rothschilds.
Het is moeilijk nog de juiste informatie over de enorme macht en rijkdom van deze bankiersfamilie te achterhalen. Veel sites zijn opgeheven of afgeschermd. Veel video’s zijn niet langer toegankelijk. Dat alleen al laat zien dat ze nog steeds veel macht hebben. Maar het is nog wel te vinden. Hier een site over de enorme invloed op de media, die deze familie uitoefent – de reden waarom je in het nieuws nooit en te nimmer hun naam zelfs maar zult horen noemen, behalve dan in de sfeer van wijnen en het ‘geslonken familievermogen’. Hier en hier en hier enkele sites over de geschiedenis van de familie. Hier en hier een pagina en hier een video over hun verborgen vermogen. Hier een pagina over hun invloed op het geldwezen. Hier een boek en een website over hun invloed op de ontwikkeling van de Verenigde Staten van Amerika. Hier een site over de Rockefellers, een familie die nauw met de Rothschilds is verbonden. Hier een site over hun invloed op de stichting van de staat Israël. Hier een site over hun betrokkenheid bij de Russische revolutie. Hier een site over hun invloed op de Stalin en wereldoorlog II. Hier een site over hun negatieve invloed als bankiers op het welzijn in de wereld. Hier een pagina met uitspraken van Rothschilds over hun eigen invloed en macht. Hier een site over hun niet aflatende streven naar een centrale bank in de VS. Door twee kanten van een oorlog te financieren met hun centrale banken, die geld kunnen scheppen uit niets, zijn de rendementen die zij behalen enorm. In geval van geldschepping door de FED wordt inflatie voorkomen door met de IRS, het stelsel van inkomsentenbelasting dat tegelijkertijd met de FED in het leven was geroepen, het geschapen geld via belastingheffing weer aan de samenleving te onttrekken. In wezen is sprake van pure diefstal. Als burgers bankbiljetten namaken, draaien ze voor jaren de bak in maar natuurlijk mogen de 'monetaire autoriteiten' zoveel geld scheppen als zij willen en daarmee financieren wat de regeringen onder druk van bankiers heeft 'besloten', oorlog voeren. Door dit soort technieken is het vermogen van de Rothschild familie op zijn minst op hetzelfde niveau gebleven maar waarschijnlijk toegenomen. En voor hun invloed in het heden, hier een site over de invloed op de 'pandemie'.
Het is erg moeilijk vast te stellen wie het kapitaal van de wereld in handen heeft. Wie onderzoek doet naar het eigendom van wereldwijde corporaties komt voortdurend uit bij dezelfde grote investeringsmaatschappijen als Blackrock en Vanguard, waarvan de eigenaars geheim worden gehouden. De Rothschilds zijn weliswaar puissant rijk maar omdat ze zijn begonnen als ‘court jews’, Joodse bankiers van het Vaticaan, berust de eigenlijke macht bij de Rooms-Katholieke kerk, die in wezen weer de macht van het Romeinse rijk overnam en het rijk als ‘de vrouw op het beest’ domineert. Dat rijk is verdeeld over tien machtige families waarschijnlijk niet of althans niet volledig overeenkomen met de koningshuizen van deze wereld. Toch zijn de huidige koningshuizen, zoals Huis Saksen-Coburg en Gotha allemaal aan elkaar gelinkt en gaan ze allemaal terug op vroege Europese vorsten, die weer teruggaan op machtige Romeinse families. In de stambomen van vorstenhuizen zijn de twee benen van het Romeinse rijk, waarvan Daniël spreekt naar aanleiding van de droom van Nebukadnezar duidelijk zichtbaar in de geschiedenis van Europa.
De nalatenschap van het Romeinse rijk is nog steeds aanwezig en wereldwijd verspreid. Omdat het Romeinse rijk zelf weer doordrongen was van de Griekse, Perzische en Babylonische culturen, is het in wezen het oude Babylon dat de wereld regeert, zoals we ook terugvinden in Openbaring 17. Ook Griekse, Syrische en Babylonische geslachten bekleedden belangrijke posities in het Romeinse rijk. Petrus noemde Rome daarom Babylon. Pas wanneer het Romeinse rijk uiteindelijk door de Messias wordt verslagen, zullen ook de andere rijken definitief aan hun einde komen. De oude machten regeren conform de Bijbel als 2500 jaar en alleen God Zelf kan en zal ze in Christus verslaan. Om die reden wordt in het visioen van Daniël 7 tegen Daniël gezegd: “Daniël 7:11 Toen keek ik, vanwege het geluid van de grote woorden die de hoorn sprak. Ik keek toe totdat het dier gedood werd en zijn lichaam vernietigd werd, en aan het laaiend vuur werd prijsgegeven. Ook de rest van de dieren ontnam men hun heerschappij, want verlenging van het leven was hun gegeven tot een bepaald tijdstip en een bepaalde tijd.” Dit betekent dat naast het vreselijke vierde dier (het Romeinse rijk) ook ‘de rest van de dieren’, dat zijn het Babylonische, het Medisch-Perzische en het Grieks-Babylonische wereldrijk, pas definitief uitgeschakeld zullen worden bij de vernietiging van het Romeinse rijk. Met andere woorden: die rijken zijn allemaal nog tegenwoordig in het Romeinse rijk, wat ook zichtbaar is in het uiterlijk van ‘het beest uit de zee’, waarin kenmerken terugkomen van Babel (de muil van de leeuw), Medië-Perzië (de poten van de beer - tweedeling) en Grieks Macedonië (het lijf van de luipaard, met de achterpoten - tweedeling)
De macht van Rome/Babylon is inmiddels wereldwijd. Zij is niet volledig gebundeld in één enkele staat maar heeft zich als de armen van een octopus over de hele aarde verbreid. Belangrijk is de driedeling van de militaire, de financiële en de religieuze macht van het zich wereldwijd uitstrekkende rijk. Deze driedeling komt overeen met de drie stadstaten, die volledig buiten en boven de nationale overheden staan. Het Vaticaan te Rome is de stadsstaat waar de religieuze macht van het rijk zich concentreert in het Pausdom. De ‘City of London’ is de stadsstaat waar de financiële macht van het rijk is samengebundeld. Columbia in Washington DC is de stadsstaat van waaruit de militaire arm van het rijk wordt aangestuurd. Om buiten het blikveld van het grote publiek te blijven, is sprake van een ingewikkelde organisatiestructuur met een groot aantal instellingen en organisaties, die onder andere gekoppeld zijn bij onder andere de Fabian Society.
Uit de symboliek van deze stadstaten blijkt dat het drie armen zijn van een en dezelfde oude macht. De drie stadstaten worden alle drie gekenmerkt door een Obelisk. Twee daarvan zijn daadwerkelijk afkomstig uit het Oude Egypte, dat met deze mythologie van de fallus van Osiris een eerste voortzetting was van de Oude Babylonische cultus rond Nimrod en Semiramis. Als je er op gaat letten, kom je de Oude Egyptische mythologie overal tegen, zo ook op de Dam in Amsterdam, waar het kruis van Christus erdoor is opgenomen – het christendom, opgeslokt door Babel. Het wereldrijk dat bezig is zich te vormen, wordt, naast oude Egyptische symbolen, ook gekenmerkt door Babylonische symboliek, zoals in de tweekoppige adelaar en door de Etruskische ‘fasces’, het symbool waar de term ‘fascisme’ van is afgeleid en wat kenmerkend was voor Nazi-Duitsland maar nog veel sterker voor de Verenigde Staten van Amerika, dat veel Nazi-geleerden van Hitlers regime na de oorlog met open armen ontving onder de codenaam ‘Operatie Paperclip’ terwijl de Duitse soldaten op een vreselijke manier massaal werden vermoord. Het veelvuldig voorkomen van de Fasces in de VS geeft aan dat de VS via de USA-Federale Corporatie gebonden is aan Rome. Overigens heeft het symbool van de tweekoppige adelaar een belangrijke politieke betekenis. Het staat voor de verdeel- en heers strategie, waarbij de bevolking voortdurend met het links-rechts of – in extreme termen - communistisch-fascistisch gedachtengoed tegen elkaar wordt uitgespeeld. Tussen communisme en fascisme bestaat namelijk geen wezenlijk verschil. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. In beide gevallen is sprake van totalitair staatsgezag waarbij een kleine minderheid de zeggenschap heeft over de kapitaalgoederen. De fascistische partij van Adolf Hitler was de NSDAP, de Nationaal Socialistische Democratische Arbeiders Partij. Merk op: 'Socialistische' 'Arbeiders'-partij , dat klinkt links, niet rechts. Politiek is niets anders dan een spel met woorden. Links en rechts zijn nietszeggende termen. Het gaat om concrete plannen en de consistentie waarmee die worden doorgevoerd.
Omdat Rome altijd sterk gekenmerkt werd door haar militaire macht, is die het opvallendst. Die is ook het moeilijkst om bij voortduring overeind te houden. Een militaire macht is namelijk alleen zinvol als er vijanden zijn. Maar die zijn er niet altijd en moeten in de geschiedenis voortdurend bedacht of gecreëerd worden om de volken van de wereld en alle goederen en geldstromen te kunnen blijven controleren. Gezien de enrome hoeveelheid militaire bases zijn de Verenigde Staten van Amerika uitgegroeid tot de politiemacht op aarde, die wordt gefinancierd via de FED, het stelsel van centrale banken dat door particuliere bankiers is opgericht en dat door particuliere Europese bankiers, met name de hierboven genoemde Rothschilds met daarachter het Vaticaan, wordt aangestuurd en waarvan de winst van het creëren van geld uit het niets, bestemd wordt door particuliere bankiers. De FED kan de economie manipuleren, zodanig dat de puissant rijke eigenaren eraan verdienen, zoals opnieuw is gebeurd in 2008. Hier een cartoon-animatie die de geschiedenis begrijpelijk in beeld brengt. De FED is nog nooit ge-audit. Wie de aandeelhouders van de FED zijn, is geheim. Conflicten in de wereld zijn achter de schermen voortdurend gaande gehouden om wereldwijd de noodzaak van een groot militair potentieel te laten voortbestaan en daarmee een belangrijke bron van winst voor de eigenaren van zowel het militair industrieel complex als van centrale banken. De communistische partij van Lenin en Stalin, het Fascisme van Hitler, Saddam Hussein, Osama Bin Laden, het zijn allemaal pionnen die zijn gefinancierd en in het zadel geholpen vanuit de Verenigde Staten.
Deze kunstmatige creatie van vijanden wordt soms even zichtbaar op een moment dat een belangrijk machtsblok wegvalt. Dat gebeurde in 1989 met de val van het ijzeren gordijn. Het ontbrak de VS toen aan een vijand en tijdens de Clintonregering is toen gewerkt aan een nieuw plan dat tot doel had de militaire hegemonie van de VS te laten voortduren. Dat plan had de naam ‘A New American Century’. De politici die dit plan op papier hebben gezet, werden allemaal kopstukken in de regering van GW Bush, zodat het plan ook daadwerkelijk kon worden uitgevoerd. Op11-9-2001 was een totaal nieuw conflict geboren en de rest is geschiedenis. Twaalf jaar na de val van de Sowjet unie had de ‘War On Terror’ de Koude Oorlog van de jaren ’60, ’70 en ’80 vervangen.
Het militair industrieel complex, waarvoor president Eisenhouwer waarschuwde, maar dat op dat moment al meer macht had dan hijzelf, heeft altijd vijanden nodig om haar bestaan te kunnen rechtvaardigen. Ook de opbouw van China is vanuit de VS georkestreerd. Grote multinationals hebben vanaf de jaren ’70 hun productie steeds meer naar Zuidoost Azië verplaatst en daarmee China tot een economische supermacht gemaakt. De vier jaren Trump hebben dat uiteraard niet kunnen terugdraaien. Overigens heeft ook Trump voldaan aan de missie het militaire imperium van de VS te versterken door in Europa voortdurend stampij te maken over het belang van de NAVO. Trump is niet meer dan een afleiding geweest. De grote plannen van de machthebbers achter de schermen zijn op geen enkele manier door hem gedwarsboomd.
Tot Hem zijn alle dingen